Slaapendoscopie

Wat is een slaapendoscopie?

Een slaapendoscopie is een diagnostisch onderzoek dat wordt uitgevoerd op de polikliniek door een KNO-arts. Dit onderzoek wordt toegepast om vast te stellen welke factoren snurken en slaapapneu veroorzaken. Als eerdere slaaponderzoeken geen duidelijke diagnose hebben gegeven, kan een slaapendoscopie een volgende stap zijn in de zoektocht naar een effectieve behandeling.

Tijdens de procedure wordt een dunne flexibele camera (endoscoop) via de neus of mond ingebracht om de structuren in de bovenste luchtwegen te beoordelen. Dit onderzoek kan onder lichte sedatie of narcose plaatsvinden, zodat de ademhaling en weke delen van de keel worden beoordeeld in een gesimuleerde slaaptoestand. De arts kijkt hierbij naar:

• De plek waar het snurken ontstaat, zoals de neus, keel, zachte gehemelte, tong of strottenklepje.
• Of de luchtweg gedeeltelijk of volledig dichtvalt en wat de ernst hiervan is.
• Het zuurstofgehalte in het bloed, om te bepalen of er sprake is van zuurstoftekort tijdens de slaap.
• De invloed van kaak- of houdingsveranderingen, om te beoordelen of een alternatieve slaaphouding of hulpmiddel kan helpen.

Voorbereiding op een slaapendoscopie

Om de slaapendoscopie zo goed mogelijk te laten verlopen, is een goede voorbereiding nodig. De patiënt krijgt vooraf instructies die gevolgd moeten worden. In de meeste gevallen moet men zes uur voor het onderzoek nuchter blijven en mag er geen voedsel of drank meer worden genuttigd. Daarnaast wordt aangeraden om alcohol en slaapmedicatie voorafgaand aan het onderzoek te vermijden, omdat deze stoffen de ademhaling en spierspanning kunnen beïnvloeden, wat de resultaten kan vertekenen. Het is ook belangrijk om eventuele medicatie die normaal gesproken wordt gebruikt, met de behandelend arts te bespreken. Sommige medicijnen kunnen het slaappatroon beïnvloeden en moeten mogelijk tijdelijk worden aangepast.

Wat gebeurt er na het onderzoek?

Na de slaapendoscopie blijft de patiënt korte tijd onder observatie om er zeker van te zijn dat de sedatie of narcose volledig is uitgewerkt. Het is gebruikelijk dat er na het onderzoek lichte keelpijn of heesheid optreedt door het inbrengen van de endoscoop. Daarnaast kan er sprake zijn van slaperigheid als gevolg van de gebruikte sedatie. De meeste mensen kunnen binnen enkele uren na het onderzoek weer naar huis. De resultaten van het onderzoek worden later met de patiënt besproken, waarna een behandelplan wordt opgesteld op basis van de bevindingen.

Alternatieve onderzoeken

In sommige gevallen kan een slaapendoscopie worden vervangen of aangevuld met andere diagnostische onderzoeken:

• Polygrafie of polysomnografie: Hierbij worden ademhaling, zuurstofgehalte en hersenactiviteit tijdens de slaap gemeten, zonder directe visuele inspectie van de luchtwegen.
• CT- of MRI-scan: Wordt soms ingezet als er structurele afwijkingen in de luchtwegen worden vermoed.
• Endoscopisch onderzoek bij wakkere toestand: Kan nuttig zijn voor patiënten die niet onder narcose kunnen.

Mogelijke uitkomsten van een slaapendoscopie

Na de slaapendoscopie bespreekt de KNO-arts de bevindingen en mogelijke behandelingen. Wanneer de blokkade in de luchtweg zich bijvoorbeeld in de keel of het zachte gehemelte bevindt, kan een Mandibulair Repositie Apparaat (MRA) worden voorgeschreven. Dit is een snurkbeugel die de onderkaak naar voren plaatst en zo de luchtweg openhoudt. Een andere mogelijke behandeling is een operatieve ingreep, zoals:

• Uvulopalatopharyngoplastiek (UPPP): Verwijdering van overtollig weefsel in de keel.
• ZPP (Zachte gehemelte plastiek): Een ingreep om het zachte gehemelte te verstevigen en trillingen te verminderen.
• CPAP-therapie: Bij ernstige obstructieve slaapapneu wordt vaak een CPAP-apparaat voorgeschreven, dat met een constante luchtstroom de luchtweg openhoudt tijdens de slaap.

Veelgestelde vragen (FAQ)